ویژگی های عنصر پلاتین

پلاتین خالص فلزی براق، انعطاف پذیر و چکش خوار به رنگ نقره ای-سفید است. پلاتین انعطاف پذیرتر از طلا، نقره یا مس است، بنابراین انعطاف پذیرترین فلزات خالص است، اما شکل پذیری آن کمتر از طلا است. این فلز مقاومت عالی در برابر خوردگی دارد، در دماهای بالا پایدار است و خواص الکتریکی پایداری دارد.
رایج ترین اکسیدهای پلاتین 2 و 4 ظرفیتی هستند. اکسیداسیون 1 و 3 ظرفیتی کمتر رایج هستند و اغلب با پیوند فلزی در گونه های دو فلزی (یا چند فلزی) تثبیت می شوند. پلاتین در دمای 500 درجه سانتیگراد اکسید می شود وPtO₂ را تشکیل می دهد. این اکسید را می توان به راحتی با اعمال حرارت تجزیه کرد.پلاتین خالص به شدت با فلوئور در دمای 500 درجه سانتیگراد (932 درجه فارنهایت) واکنش می دهد که نتیجه آن ایجاد تترا فلوراید پلاتین است. همچنین این عنصر می تواند توسط کلر، برم، ید و گوگرد نیز آلوده گردد. پلاتین در اسید هیدروکلریک و اسید نیتریک نامحلول است، اما در تیزاب سلطانی (مخلوطی از اسیدهای نیتریک و هیدروکلریک) حل می شود و اسید کلروپلاتینیک آبی(H₂PtCl₆) تولید می کند.
Pt + 4 HNO₃ + 6 HCl → H₂PtCl₆ + 4 NO₂ + 4 H₂O
پلاتین دارای شش ایزوتوپ طبیعی است: Pt¹⁹⁰، Pt¹⁹²، Pt¹⁹⁴، Pt¹⁹⁵، Pt¹⁹⁶و Pt¹⁹⁸. فراوان ترین آنها Pt¹⁹⁵است که 33.83 درصد از کل پلاتین را تشکیل می دهد. این تنها ایزوتوپ پایدار با اسپین غیر صفر است که منجر به خواص مغناطیسی مطلوب هسته در این ایزوتوپ و کاربردهای حاصل از آن شده است.

برگرفته از Platinum - Wikipedia